เต้นสู่นิพพาน
คุณสิงห์ นำเรื่องที่น่าสนใจมาเล่าให้ฟัง คือการเต้นเพื่อเข้าสู่นิพพาน เป็นการปฎิบัติธรรมที่ ศูนย์ปฎิบัติธรรมชื่อว่าพานข่อย และก่อตั้งโดย
ทางพ่อครูบัญชา ตั้งวงษ์ไชย เป็นปราชชาวบ้านที่ตั้งศุนย์พานข่อยขึ้นมา คุณสิงห์ย้อนกลับไปว่า แนวคิดนี้ได้มาจาก พ่อครูบัญชาเกิดความเบื่อ
พวกกิเลสต่างๆ จากธุรกิจที่ทำอยู่ จึงได้ทำการหักดิบนั่งสมาธิซึ่งตัวพ่อครูเองนั้นไม่เคยศึกษาธรรมมาก่อน พ่อท่านนั่งไปได้สามชั่วโมงจึงค้นพบ จิต กิเลส และธรรมมะ และนำมาแนวคิดที่ว่า
จริงๆแล้วจิตของเราสามารถสอนตัวเองได้ แค่ให้ถึงจุดที่อยากจะให้มันสอนเรา และปล่อยให้เราเป็นอิสระจากความทุกข์ทั้งป่วง จนนำมาสู่หนทางปฎิบัติ คือ
1 ไม่ต้องมี ศีลนำมา
2 ไม่ต้องมีรูปแบบ
3 รวดเร็วชับไว
ถ้ามองให้ดีเวลาที่เราไปฎิบัติธรรมเราจะต้องไปที่สงบ เงียบๆ แต่ว่าเวลากลับมาที่ ยุ่งวุ่นวายเสียงดัง สุดท้ายจิตของเราก็จะกลับมาฟุ้งสาน ดังนั้นเราต้องการจิตใจที่สงบเราก็ต้องมาฝึกสมาธืในที่มันวุ่นวาย
ในที่วุ่นวาย เหมือนหนามยอกต้องเอาหนามโบ่ง พ่อครูยังเชื่อว่า ถ้าสมาธิเกิดก่อน สิ่งที่ได้ต่อมาคือเกิดปัญหา สุดท้ายศีลจะตามมาเอง ถ้าไปดูที่พานข่อย
จะเห็นว่าที่นั้นไม่มีการกำหนดกฏเกรณ์อยากจะทำอะไรก็ทำไปถือว่าคุณยังไม่เกิดปัญญา ถ้าเกิดปัญญาเมื่อไรเราจะกลับมาสงบเอง ช่วงที่ปฎิบัติสมาธิชองที่นี้จะเปิดเพลงแล้วให้ผู้เข้าปฎิบัติปลดปล่อย ทำอะไรก็ได้ เต็นก็ได้ นอนกลิ้ง บลาๆ และปล่อยให้จิตข้างในเป็นคนกำหนดรูปแบบเองจะมีประสิทธิผลมากกว่า
คุณสิงห์กล่าวต่อว่า การเต็นเพื่อเข้าสู่นิพพาน จะต้องการให้หลุดจากสิ่งต่อไปนี้ หลุดจากความขี้กลัว ความขี้อาย ความขี้สงสัย ความขี้เกลียด
เมื่อคุณ สิงห์เข้าไปทดลอง กลับพบว่าตัวเขาเองได้หลุดเข้าไปอยู่อย่างที่เค้าบอก คือ รับรู้ถึงสภาวะจิต ปล่อยให้ร่างกายเต้นและหูรับรู้สึกถึงเพลง
แต่ตัวเราเองก็รับรู้ตลอดเวลาว่าทำอะไร นั้นแหละคือสิ่งที่จิตมันขัดเกลาตัวเองโดยที่เราไม่ได้ทำอะไรเพียงแค่ว่า หลุดจาก ความขี้กลัว ความขี้อาย ความขี้สงสัย ความขี้เกลียด
ผมคิดว่าถ้าใครสงสัยอาจจะต้องทดลองและทดสอบด้วยตัวเองว่าเป็นแบบนั้นจริงหรือไม่ ซึ่งผมก็มองว่ามันก็น่าจะทำให้เราเกิดสมาธิ ได้เช่นเดียวกัน กับการปฎิบัติอันอื่นเพียงแต่เราต้องแค่ปล่อยวางอคติ ต่างๆและทดลองทำ
ถ้าผิดพลาดอะไรไปข้อโทษด้วยคร๊าบบบ
เครดิต คุณสิงห์ ช่วงคอลั่มนิส รายการเจาะใจ 16 ตค 57
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น